BECLAS

BECLAS

nomen a Photio confictum, qui cum a Basilio Imperatore in Patriarchalem Constantinop. sedem eset intrusus, deinde eiectus ac in exilium missus; ad recuperandam Imperatoris gratiam, antiquam Historiam characteribus Alexandrinis, de nobili Basilii stirpe, commentus, inter alias narrationes fabulosas, eidem Imperatori hoc nomen BEKAAC atribuit. Librum dein, Theophanis operâ in Bibliotheca Imperatoris reponi curavit, ubi post aliquod tempus, Theophanes, scenae dextre inserviens, se in librum quendam mysticis characteribus plenum mcidisse, significavit Imperatori. Qui cum avidus esser discendi, quae iis continerentur, negaret autem Theophanes, vel se ista explicare posse, vel ullum alium, praeter Photium: hic mox revocarus ab exilio vocem Beclas, unicuique literae nomen aliquod proprium tribuendeo, exposuit hôc pactô, B. Basilius, qui ipse Imperator; E. Eudoxia, Augusta eius uxor; C. Constantinus; A. Alexander; S. Stephanus, omnes Imperatoris filii, quibus bonum omen augurabatur. Sicque cali arte, in Imperatoris gratiam, et post Ignatii Patriarachae obitum, in pristinam dignitatem rediit. Vide Macrum Hierolesx. et ubi de Photio Patriarcna.